وقتی فرزند ما به سن نوجوانی می رسد سختی تربیت آشکار می شود. بسیار اتفاق افتاده که پسری تا سن 11 یا 12 سالگی خوب و نماز خوان بوده اما یکباره همه چیز دگرگون شده است. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی و برای اینکه دوستان ناباب نتوانند فرزندان ما را به گمراهی بکشانند لازم است قبل از اینکه فرزند ما به سن نوجوانی برسد شخصیت او را طوری شکل دهیم که احساس مفید بودنداشته باشد. پس لازم است دست به کار شوید.

به فرزندتان هنر یا حرفه ای بیاموزید. این کار باعث می شود هم ساعات بیکاری او کم شود و هم از اینکه به یک کار مفید مشغول است لذت ببرد.این هنر می تواند شامل خطاطی، تذهیب ، نقاشی ، قرآن خواندن با صوت زیبا یاحفظ قرآن یا هر نوع هنر مفید دیگر باشد. همچنین برای دختران از خیاطی و کارهای شبیه به آن می توان استفاده کرد.
البته باید تلاش کنید اگر فرزندتان را به کلاسهای بیرون از منزل می برید از وضعیت فرهنگی کلاس مطمئن شوید.
همچنینمی توانید حرفه ای مثل مکانیک خودرو، تعمیر وسایل منزل و غیره را به فرزندتان آموزش دهید. حتی می توانید او را با نویسندگی و اصول آن آشنا کنید. این کار به فرزند شما در تامین آینده شغلی هم کمک بسیاری خواهد کرد.
لازماست والدین بدانند که نوجوانان و جوانانی که هنری ندارند یا هنری غیر از درس خواندن ندارند در جمع هم سالانشان احساس مفید بودن نمی کنند و همین باعث سرخوردگی، ضعف شخصیت، انفعال روحی و در نتیجه کشیده شدن به کارهای خلاف خواهد شد. بسیاری از این افراد به دلیل اینکه هنری ندارند که با آن احساس مفید بودن کنند یا به انحرافات جنسی روی می آورند و یا بزه های اجتماعی دیگر را مرتکب می شوند.
پس شما می توانید با همین یک کار ساده زمینه ای را فراهم کنید تا نوجوان شما بتواند از دوره سخت و خطر آفرین نوجوانی عبور کند. بعلاوه اینکه چون نوجوانان و کودکان توانایی بسیار بالایی در فراگیری هر علم و هنری دارند فرزند شما می تواند به سرعت به استادی در آن علم تبدیل شود و قبل از بسیاری از دوستان هم سن خود به اشتغال و درآمد زاییبپردازد.
می توانید هنری را که خودتان مقداری در آن تبحر دارید به او بیاموزید و بعد او را حمایت و هدایت کنید تا بتواند خودش در این راه گام بردارد. لازم است بدانید در این مرحله او به تشویق و روحیه دادن احتیاج دارد. بایدبداند که در این سن می تواند کارهای بزرگی انجام دهد. همچنین باید بداند برای رسیدن به یک توانمندی در این رشته چقدر راه لازم است بپیماید و چه مقدار زمان احتیاج دارد.
باید توجه داشته باشید که نباید سعی کنید فرزندتان را مجبور به کاری کنید. بجای مجبور کردن می توانید از ایجاد علاقه استفاده کنید. طبیعتا اول کار سخت است. نوجوان دوست دارد مثل دیگران تنبلی کند و به بازی اوقات بگذراند اما باید با بیان خوبی های یک کار و قشنگی های آن در او ایجاد علاقه کنید. می توانید از رشته هایی شروع کنید که هم ساده تر به نتیجه می رسد و هم حس زیبایی گرایی او را زنده می کند. مثلا نقاشی یا عکاسی خوب است. می توانید از رشته هایی که خلاقیت را در او رشد میدهد استفاده کنید. مثلا گروه هایی هستند که در زمینه روبات فعالیت می کننداین گروه ها در بین دانش آموزان و نوجوانان هم وجود دارند . می توانید فرزندتان را با آنان آشنا کنید. اما به هر حال باید دقت کنید که اول باید خود فرزند علاقه داشته داشته باشد. اگر به زور و اکراه او را مجبور به کاری کنید ممکن است نتیجه بدی بگیرید.
به هر حال آنچه لازم است فعالیت مفید است اما اینکه این فعالیت چه چیزی باشد انتخاب با شما و فرزندتان است. البته سعی کنید از رشته هایی که در آن فساد بیشتر وجود دارد دوری کنید. مثلا در کلاس های موسیقی یا بازیگری معمولا فساد بیشتر است . همچنین در کلاس های زبان در بعضی جاها کنترل نمی شود و روابط دختر و پسر رواج دارد یاانحرافات دیگری مشاهده می شود که شما والدین محترم باید به این نکات دقت داشته باشید .

محبوب باشيد تا بتونيد درست تربيت كنيد

سلام
بسيار اتفاق مي افته كه والدين احساس مي كنند هر چه بيشتر با بچه هاشون در مورد خواسته هاشون صحبت مي كنند كمتر نتيجه مي گيرند انگار اصلا فرزندشون سعي مي كنه مخالف نظر اونا رفتار كنه . اين مساله يك مشكل بزرگه و اگر جلوش گرفته نشه خطر بسيار بزرگي اين فرزند و خانواده رو تهديد مي كنه . اين مساله در خانواده هاي مذهبي هم خيلي اتفاق مي افته .

وقتي چنين مشكلي پيش مياد يعني والدين محبوبيتشون رو پيش بچه از دست داده اند و فرزندشون براي حرف اونها و حتي براي ناراحت شدنشون ارزش قائل نيست . و اين مي تونه بسيار خطرناك باشه چون چنين بچه اي بدليل اينكه دلبستگيش هر روز نسبت به والدين كم ميشه به محض اينكه جاذبه اي از خارج خونه مثلا از طرف دوستان يا رسانه ها و غيره احساس كنه سريع به طرف اونها كشيده ميشه و شما خوب مي دونيد امروزه جاذبه هاي ديگري كه فرزند ما رو شكار كنند كم نيستند . پس بايد والدين بجاي هر كار ديگه اي سعي كنند محبوبيت از دست رفتشون رو دوباره پيدا كنند . من اينجا بطور مختصر مطالبي در مورد اين مساله خدمتتون عرض مي كنم اگر سوالي باقي موند در قسمت نظرات بپرسيد به لطف خدا پاسخ خواهم داد.

---

ابتدا بايد يك نكته رو به ياد داشته باشيم :

اينكهما حتما لازم نيست محبوب ترين فرد براي فرزندمون باشيم ولي مي تونيم به افكارش جهت بديم تا بهترين افراد رو بعنوان الگو و محبوب خودش انتخاب كنه ولي به هر حال بايد خودمون براي فرزندمون وجهه خوبي داشته باشيم تا بتونيم به فكرش جهت بديم .

براي اينكه محبوب فرزندمون باشيم توجه به چند نكته لازمه :

1- احترام گذاشتن شما نسبت به همسرتون باعث محبوبيت خودتون و همسرتون مي شهپس بيشترين احترام رو بايد نسبت به همديگه داشته باشيد . اين مساله در اسلام هم خيلي تاكيد شده و به مرد دستور داده شده به همسرش احترام بگذارد وبه زن هم تاكيد فراوان شده كه احترام بسيار زيادي براي مرد قائل شود .

2- به فرزند  احترام بگذاريد . طبيعي است كه كسي كه به انسان احترام مي گذارد برايش محبوب است .

توجهبه اين نكته خيلي مهمه كه احترام شما به فرزندشامل احترام به وسايل و دوستان و هر چيزي كه متعلق به اوست مي شه و اگر شما مثلا به دوست فرزندتون بي احترامي كنيد از منزلت شما پيش فرزندتون كاسته مي شه .
در ضمن بايدهر چه سن فرزند شما بيشتر ميشه ميزان احترام شما به شخصيت و همچنين افكار او هم بيشتر باشه . ممكنه عمل فرزند شما از نظر شما بسيار غلط باشه اما شمانبايد در مرحله اول او رو تخريب كنيد بلكه بايد سعي كنيد نظرش رو جويا بشيد و اگر ديديد اشتباهه راهنماييش كنيد تا نظر درست رو انتخاب كنه .

3- سعي كنيد ميزان امرو نهي شما در خانه كم باشه .

چه نسبت به همسر و چه نسبت به فرزند .اگر شما زياد امر و نهي كنيد باعث مي شه تخلف از حرف شما زياد بشه و خود بخود منزلتتون پايين بياد.

اين مساله در احكام اسلامي هم رعايت شده خداوند متعال به ما توان زيادي داده ولي امر و نهيي كه كرده نسبت به توان ما خيلي كمه و اگر قرار بود هر چيزي را كه دوست داشت براي ما واجب ميكرد زندگيمون خيلي سخت مي شد . ولي خدا طوري بشر رو تربيت مي كنه كه اگر به همين تكاليف عمل كنه اونوقت خودش دنبال بقيه خوبيها مي ره .

4- عكس العمل شما نسبت به هر كار بدي نبايد صورت بگيره. وقتي هر كار بدي انجام شد شما سريع و تند موضع گرفتيد اونوقت اثر حرف شما كم مي شه .;كلا تنبيه و تشويق رو بايد در جاي خودش مصرف كرد اگر زياد بشه تاثيرش كم مي شه .

5- تحقير و مقايسه كردن فرزند با ديگر افراد مطلقا ممنوع . اين كار سم مهلكه .

6- با فرزندتون زياد بازي كنيد . طبيعيه كه آدم كساني رو كه باهاشون لحظات خوبي رو سپري مي كنه دوست داره پس شما هم بايد يكي از اون افراد باشيد .

7. توقع شما از فرزند به اندازه توانش باشه .

8- مقدار تماشاي تلويزيون و موسيقي رو تو خانه تون كم كنيد چوناين وسايل افكار فرزند شما رو پر مي كنه و كم كم از شما دور مي شه . البتهدقت داشته باشيد كه اين كار با امر و نهي ميسر نميشه . اولا سعي كنيد از همون اول كودكي طوري فرزندتون رو پرورش بديد كه كمتر دنبال تلويزيون باشه واين مي طلبه كه خودتون هم همينطور باشيد . بعد از اون هم بايد سعي كنيد تاجايي كه ميشه براي اون جايگزين مناسبي قرار بديد . بازيهاي مختلف و سالم وشركت دادن فرزندتون در برنامه هاي ورزشي و فرهنگي سالم و بردنش به مكانهايمفيد مثل مسجد و جلسات مذهبي و برنامه هاي كتابخاني با جاذبه هاي مختلف ميتونه به شما در اين امر كمك كنه .

9- سخاوتمند باشيد در حديث داريم كه سخاوت محبت افراد رو جذب مي كنه .

10- گاهي فرزندتون رو در آغوش بگيريد و به او ابراز محبت كنيد و سعي كنيد تماس بدني شما و رابطه كلاميتون با فرزندتون كم نشه

11- به فرزندتون فرصت فكر كردن , تصميم گرفتن , ابراز احساسات كردن , حرف زدن و اشتباه كردن بديد.
فرزندما احتياج داره كه خودش تصميم بگيره . ممكنه اين تصميمش اشتباه هم باشه . سعي كنيد در تصميمات كوچيك و كم خطرش جلوي اشتباهش رو به زور نگيريد . اجازه بديد فرزند شما به تصميم اشتباهش البته اگر خطر زيادي نداره عمل كنه وسرش به سنگ بخوره . زماني كه مي بينه شما براي فكر او ارزش قائل شديد و بهاو اجازه داديد به نظر خودش عمل كنه و با عمل خودش ضرر ديده براي فكر شما ارزش بيشتري قائل خواهد شد . البته اين كه چه چيزي خطر زيادي داره و چه چيزي خطر كم تشخيصش با شماست اما بايد در اين مسائل دقيق باشيد .

پاره شدن لباس و خراب شدن دفتر يك ضرر كوچكه اما منحرف شدن يك خطر بزرگه . سعي كنيد در مسائل كوچك كمتر به او امرو نهي كنيد تا در مسائل بزرگتر بيشتر به حرف شما گوش بده.

اگر خداي نكرده  اگر شما چنين كارهايي رو براي فرزندتون نكنيد هر جاي ديگري كه چنين حسي رو پيدا بكنه به همون سمت كشيده خواهد شد.

چگونه يك كودك دروغگو تربيت كنيم؟

خيلي زشته كه وقتي خارجي ها ميان ايران چند تا صفت ما بدجوري تو ذوقشون مي زنه يكي رانندگي وحشتناك ماست يكي بي نظمي و تنبلي ماست و يكي هم دروغگويي .البته مردم ما صفتهاي بسيارخوبي هم دارند اما وجود اين صفات زشت در بين مردم مسلمان و با فرهنگ ايران جاي سوال داره .

فكر مي كنم با مطالعه مطالب قبلي بشه به اين سوال پاسخ داد اما بذاريد يه مقدار بيشتر توضيح بدم
براي دروغگو تربيت كردن يك كودك يك سري گزينه لازم است كه ظاهرا بعضيا خيلياش رو دارن مثلا :

1- اينكه پدر و مادر و اطرافيان به ديگران دروغ بگن . خب اين كه عين نقل و نبات پيدا ميشه . و قبلا گفتيم بچه عين ضبط صوت و دوربين فيلمبرداري تمام اين مطالب رو داره ضبط مي كنه . بطور طبيعي اون هم وقتي مشكلي براش پيش مياد اولين گزينه اي كه روي ميز مي بينه دروغه ( ياد اوباما افتادم ههههه هم گزينه هاش روي ميزه هم دروغ زياد ميگه )
2- گاهي والدين يا اطرافيان بچه رو مي ترسونن . نه از چيزاي حقيقي بلكه از موهومات و چيزهاي تخيلي. به دروغ بهش ميگن اگه فلان كار رو بكني لولو مياد ميخورتت . يا نگاه كن اون آقاهه رو مي بيني اگه سر و صدا كني يه چاقو داره گوشت رو مي بره يا انواع و اقسام دروغهايي كه خوشبختانه در گفتنش اساتيد اين فن زياد هستند . بچه با خودش ميگه واقعا اينطوره ؟ يك كم سر و صدا مي كنه مي بينه خبري نشد دو باره آرام آرام صداش رو بيشتر مي كنه مي بينه نه بابا خبري از گوش بريدن نيست . كم كم مي فهمه بهش دروغ گفتند . و اين چقدر زشته كه ما كاري رو كه مي تونيم به راحتي با راست گفتن انجام بديم با دروغ انجام ميديم.ما مي تونيم خيلي راحت براش توضيح بديم كه اين كار چه ضرر هايي داره يا اگر نمي فهمه مي تونيم يه جوري سرگرمش كنيم اما ما هميشه دنبال ساده ترين راه هستيم . تازه بگذريم كه بچه اي كه از اين چيزها مي ترسونندش دچار يك احساس ترس از موهومات و نوعي خشونت گرايي هم ميشه .
3- سومين كاري كه ما مي كنيم سخت گرفتن و تنگ گرفتن به بچه است . گاهي والدين فكر مي كنند در پادگاني هستند و يكي دو تا سرباز زير دستشونه و بايد اينها رو براي جنگ هاي سخت تربيت كنند . اينا بچه اند هر چيزي رو با بازي بايد ياد بگيرند نه با دستور . حتي خيلي مواقع اخم هم براي بچه هاي كوچيك جواب نميده . اگر تنبيه بدني باشه يا امرو نهي زياد باشه كودك ما كم كم دروغ ميگه تا هر كار اشتباهش رو بپوشونه . خب خوشبختانه اين مورد هم در خانواده هاي ما به وفور يافت ميشه .
كلا ما بهترين روش ها رو براي دروغگو كردن بچه هامون بلديم پس همون روش ها رو ادامه بديم مطمئن باشيد كه موفق مي شيم.

اصل رفتار شماست

بسم الله الرحمن الرحيم
خيلي از والدين هستند كه مرتب تو گوش بچه هاشون ميخونند كه پسرم بچه خوبي باش اما هر چي بيشتر بچه شون رو موعظه مي كنند كمتر نتيجه مي گيرند. فكر مي كنند اين بچه لجبازه گاهي نفرينش مي كنند و گاهي تنبيه بدني مي كنند گاهي بهش فحش ميدن.

شايد مشكل از جاي ديگه باشه نظر شما چيه؟؟؟؟

---

بچه ها بيشتر از اينكه به گفته ها و توصيه ها توجه كنند رفتار رو مي بينند . حتما ديديد بچه هايي كه مي بينند بقيه دست مي زنن اونها هم شروع به شادي مي كنند و دست مي زنند .
روان شناسان هم روي اين مساله تاكيد دارند كه مي تونيد به كتابهاي روان شناسي مراجعه كنيد . مثلا كتاب تقليد و يادگيري اجتماعي مي تونه كتاب خوبي باشه .
اما آيا در اسلام هم در اين مورد مطلبي اومده؟
بذاريد چند تا روايت براتون بيارم
1- اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايد : شما به بزرگان احترام بگذاريد تا كودكان به شما احترام بگذارند . كتاب غررالحكم ص 780
چقدر اين روايت قشنگه . دقيقا همين مطلب رو بيان مي كنه . لازم نيست به بچه بگي سلام كن . كافيه خودت به هر كسي مي رسي با روي باز سلام كني . لازم نيست به بچت بگي خوشرو باش . كافيه خودت خوشرو باشي و بچه بفهمه كه از اين كارت لذت مي بري و اين كار بهتر از بدخلقيه .
2- اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايد : پندي كه زبان گفتار از آن خاموش و زبان كردار بدان گويا باشد هيچ گوشي آن را بيرون نمي افكند و هيچ نفعي با آن برابري نخواهد كرد .    غرر الحكم ص 232
اين روايت زيبا هم اونقدر گويا هست كه من سكوت كنم بهتره
تا اينجا رو داشته باشيد ادامه اش رو ان شاءالله بعدا براتون مي نويسم

دروغگويي كودكان

بسم الله الرحمن الرحيم 

 هر پدر و مادري دوست دارند كه فرزندي داشته باشند كه نمونه و الگو باشد و رفتاري زيبا داشته باشد چون ثمره وجود خودشان را در كودك مي بينند اما گاهي رفتارهايي از كودكشان سر مي زند كه والدين را بسيار آزار مي دهد و از بين اين رفتار دروغگويي بسيار زشت است. براي والدين بسيار ناخوشايند است كه كودكاني دروغگو داشته باشند .اما بسياري از والدين نمي دانند چرا فرزندشان به سمت دروغ حركت مي كند و در مقابله با او بايد چه كار كنند . سعي مي كنيم در طي چند نوشته به اين موضوع بپردازيم . 

 ابتدا بايد ريشه هاي دروغ را پيدا كنيم .

 به طور معمول دروغ در اين عده از كودكان و حتي بزرگسالان بيشتر است:

1 - كودكاني كه به شدت خواستار توجه هستند. يعني گاهي كودك دروغ مي گويد تا توجه ديگران را به خود جلب كند .

 2- كودكاني كه تكاليف سخت و طاقت فرسا بر آنها نهاده شده است و براي فرار از آن سعي مي كنند و گاهي دروغ را آسان ترين راه مي بينند.

 3- بچه هايي كه دچار هيجانات غير متعادل هستند .

 4- كودكاني كه رشادت كمي دارند و ترسو هستند.

 5-آنهايي كه در خانواده هاي غير پايبند به مباني دين و اخلاق تربيت شده اند  و بزرگتر هاي آنها خودشان دچار دروغگويي هستند و در واقع كودك هم از آنها الگو گيري كرده است.

 

مقاله من در تبيان در مورد تربيت فرزند

بسم الله الرحمن الرحيم .

 مدتها پيش بود كه بيشتر ميومدم تبيان و تو انجمنها فعاليت مي كردم اين مقاله رو دادم به مسوول انجمن خانواده تبيان و ايشون هم اون رو به مسوول مربوط دادند و در سايت تبيان قرار گرفت و استقبال خوبي هم ازش شد . عنوان مقاله اين بود : محبوب فرزندتان شويد

فكر كنم بد نباشه لينك اون مطلب رو اينجا بذارم تا يه نگاهي بهش بندازيد .

 http://www.tebyan.net/social/house_family/teenager_youth/upbringingyoungsters/2009/5/4/90698.html

در ضمن خيلي خوبه كه شما هم نظراتتون رو در مورد اون نوشته و مطالب ديگه اين وبلاگ بفرماييد . گاهي يك انتقاد يا يك پيشنهاد خيلي مي تونه به آدم كمك كنه .

نقش اسباب بازی در تربیت کودک

با سلام .

در .ررد تاثیر بازی در تربیت کودک صحبت شد حالا باید ببینیم چه اسباب بازیهایی می تواند مفید و یا مضر باشد از باب مقدمه باید گفت که کودک تخیل بسیار قوی دارد با اسباب بازیش زندگی می کند و برای آن بسیار ارزش قائل است مثلا برای عروسکش زندگی قائل است و به او غذا می دهد با او حرف می زند و....

خلاصه باید گفت :کودک با اسباب بازی زندگی را یاد می گیرد مفاهیم و رنگها و چیزهای دیگر را یاد می گیرد.

حالا که نقش اسباب بازی معلوم شد صفات یک اسباب بازی خوب اینگونه است :

1-خود کودک بازی کند نه اینکه اسباب بازی بازی کند و کودک تماشا کند پس تمام اسباب بازیهای کوکی و باطری دار از این جهت اسباب بازی خوبی نیست .

2- اسباب بازی به کودک جهت می دهد پس اسباب بازیهایی که پیامهای منفی دارند نمی تواند مناسب باشد مثل عروسکهای باربی که الگو بودن یک زن بد حجاب بی حیا را به فرزند می دهد و یا اسباب بازیهایی که ترانه یا موسیقی همراه دارد و اصلا مناسب نیست که ذهن پاک کودک را با این چیزها پر کنیم .

3-اسباب بازی خوب نباید زود خراب شود و باید استحکام لازم را داشته باشد تا اعتماد به نفس کودک پایین نیاید .

4- اسباب بازی باید باعث فکر کردن و رشد تخیل یا آشنایی کودک با مفاهیم مختلف مثل رنگها وغیره شود مانند آجر های پلاستیکی که کودک روی هم می چیند و مثلا خانه ای درست می کند .

5-متناسب سن فرزند باشد (اینکه روی اسباب بازی نوشته باشد مناسب چه سنی است خیلی اعتبار ندارد ) اگر برای کودک خیلی سخت باشد مثل بعضی جورچین ها که برای بزرگترها هم سخت است اعتماد به نفس او را کم می کند .و اگرخیلی ساده باشد کودک را به فکر کردن وادار نمی کند .

6- اسباب بازی بهتر است خیلی گران نباشد تا از خراب شدن آن او را سرزنش نکنید همچنین اینکه پدر یا مادر برای او اسباب بازی بسازند (مثلا از چوب تفنگی درست کنند ) بسیار برای کودک شیرین و لذت بخش خواهد بود .

منتظر نظرات ارزشمند شما هستم .با سلام و احترام

هادی یوسفی  

تاثیر بازی در تربیت کودک1

با سلام .

در اسلام دستور است که فرزندتان را 7 سال رها کنید تا بازی کند . این دستور نشانگر تاثیر بازی در تربیت کودک است چون اسلام که این همه روی تربیت تاکید دارد همین اسلام دستور به بازی کودک می دهد و بعد می فرماید در 7 سال دوم  او را تعلیم دهید و ادب به او بیاموزید و باید فرمانبردار باشد و در 7 سال سوم وزیر و معاون شما باشد آنچه مهم است که بدانیم اینکه این یک روند است که باید طی شود اگر فرزند در سنین کودکی خوب بازی نکند نمی تواند خوب تعلیم ببیند . اینکه می فرماید فرزندتان را رها کنید تا بازی کند منظور این نیست که اصلا به او کار نداشته باشید و او را تربیت نکنید بلکه منظور اینست که تربیت او در این 7 سال عموما با بازی باید همراه باشد و اگر مطلبی بخواهیم به او یاد بدهیم هم در درون همین بازی است و شما هم تجربه کرده اید که کودک در این سن حرف شنوی چندانی ندارد و نمی توان با امر و نهی او را تربیت کرد .

 نتبجه گرفتیم که بازی نیاز کودک است و باید به تربیت او کمک کند پس اگر کودکی جنب و جوش لازم را ندارد و بازی نمی کند نشان مشکلی در درون اوست و اگر می بیینیم فرزند ما سروصدا می کند و بازی می کند باید خوشحال باشیم و او را منع نکنیم البته باید رفتار  او را مدیریت کنیم که هم بازی کند و هم به کسی آسیب نرساند . نقش اسباب بازیها هم بسیار مهم است که در نوشتاری دیگر به آن خواهیم پرداخت ان شاءالله.

ادب در رفتار

با سلام 

درمورد ادب در گفتار صحبت شد حالا باید به ادب در رفتار بپردازیم :  ادب در رفتار رعایت شان و احترام هر کس و هر مکان و زمان و هر چیزی به تناسب خود آن است .

کودک هر چه یاد می گیرد از شما و دیگران یاد می گیرد پس هر چه شما با احترام بیشتری نسبت به اشخاص مختلف رفتار کنید فرزند شما هم همین کار را خواهد کرد پس در اینجا ذکر چند نکته لازم است :

1- پدر و مادر بیشترین نقش را در تربیت فرزند دارند پس در رفتارتان نسبت به همسرتان بسیار دقیق باشید.  اسلام به مرد می‏‎فرماید به زنت بسیار احترام کن و از خطاهای او چشم پوشی کن و شخصیت او را حفظ کن همچنین به زن می‎فرماید که نهایت احترام را از همسرت دریغ نکن. همچنین بخاطر اینکه مرد رئیس خانواده است و در تصمیمات مهم خانواده باید حرف آخر را بزند تا نظام خانواده از هم نپاشد تاکید بیشتری به زن در مورد احترام نسبت به شوهر شده است.تحقیقات نشان می‎دهد در خانواده هایی که زنان احترام شوهر را رعایت نکرده اند و یا شوهر توانایی لازم برای اداره خانواده از نظر فکری را نداشته فرزندان موفقی پرورش نیافته اند و این مطلب بسیار مهم است در حالیکه در جامعه به آن توجه نمی شود و در بسیاری از برنامه های تلویزیون مخصوصا طنز ها زن به شوهر بی احترامی می کند و سر او داد می زند و او را از خانه بیرون می کند و این الگو بسیار می تواند خطرناک باشد.

2- به فرزندتان بسیار احترام کنید و برای او شخصیت قائل شوید و اسم او را با احترام صدا بزنید وسایل او را بدون اجازه اش دست نزنید به نقاشی های او  و اسباب بازیهای او احترام بگذارید تا او هم برای شما و وسایلتان احترام قائل شود 

3- اجازه ندهید کسی به فرزند شما بی احترامی کند یا اسم او را مسخره کند یا او را بزند در این مورد کاملا جدی باشید حتی اگر آن فرد از نزدیکان شما باشد به او بفهمانید که رفتار او تاثیر بدی در شخصیت فرزند شما دارد 

4- نقش دوستان بسیار مهم است که در این مورد بعدا ان شاء الله صحبت می کنیم . 

منتظر نظرات ارزشمند شما هستم . هادی یوسفی

چگونه فرزند مودبی داشته باشیم 3

با سلام خدمت شما دوستان عزیز 

در نوشته قبلی در مورد ادب در گفتار صحبت کردیم یکی از موارد آن ادب در سلام کردن است در ابتدا باید بدانیم که آیا سلام کردن برای کودک لازم است یا نه ؟

در جواب باید گفت سلام کردن عملی است که کودک آن را یاد می گیرد و اگر از الگوهایش مانند پدر و مادر نشنیده باشد نمی تواند انجام دهد وقتی فرزند ببیند که پدر یا مادر به هر جا که وارد می شوند یا درون خانه سلام می کنند فرزند هم یاد می گیرد. گاهی دیده می شود مادر فرزند را اجبار به سلام کردن می کند و اگر سلام نکند ناراحت می شود اگر دوست داریم فرزند ما سلام کند باید به او سلام کنیم و اصلا او را اجبار به این کار نکنیم نقل است که پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و اله به همه حتی به بچه ها هم سلام می کردند با این روش همه از ایشان سبقت در سلام را یاد می گرفتند .

اما در مورد جواب سلام : اگر بچه ای که حدود 3 سال یا بیشتر دارد و اگر به او سلام کنند جواب نمی دهد و با دیگران صحبت نمی کند و احساسات خود را بیان نمی کند این نشانه یک مشکل درونی است که باید بررسی شود و در موارد بسیاری این مشکل از تنبیه بدنی و یا تحقیر شدن این کودک ناشی می شود و نشانه بی اعتمادی کودک نسبت به اطرافیان است