سلام
بسيار اتفاق مي افته كه
والدين احساس مي كنند هر چه بيشتر با بچه هاشون در مورد خواسته هاشون صحبت
مي كنند كمتر نتيجه مي گيرند انگار اصلا فرزندشون سعي مي كنه مخالف نظر
اونا رفتار كنه . اين مساله يك مشكل بزرگه و اگر جلوش گرفته نشه خطر بسيار
بزرگي اين فرزند و خانواده رو تهديد مي كنه . اين مساله در خانواده هاي
مذهبي هم خيلي اتفاق مي افته .
وقتي چنين مشكلي پيش مياد يعني والدين محبوبيتشون رو پيش بچه از دست داده اند و فرزندشون براي حرف اونها و حتي براي ناراحت شدنشون ارزش قائل نيست . و اين مي تونه بسيار خطرناك باشه چون چنين بچه اي بدليل اينكه دلبستگيش هر روز نسبت به والدين كم ميشه به محض اينكه جاذبه اي از خارج خونه مثلا از طرف دوستان يا رسانه ها و غيره احساس كنه سريع به طرف اونها كشيده ميشه و شما خوب مي دونيد امروزه جاذبه هاي ديگري كه فرزند ما رو شكار كنند كم نيستند . پس بايد والدين بجاي هر كار ديگه اي سعي كنند محبوبيت از دست رفتشون رو دوباره پيدا كنند . من اينجا بطور مختصر مطالبي در مورد اين مساله خدمتتون عرض مي كنم اگر سوالي باقي موند در قسمت نظرات بپرسيد به لطف خدا پاسخ خواهم داد.
ابتدا بايد يك نكته رو به ياد داشته باشيم :
اينكهما حتما لازم نيست محبوب ترين فرد براي فرزندمون باشيم ولي مي تونيم به
افكارش جهت بديم تا بهترين افراد رو بعنوان الگو و محبوب خودش انتخاب كنه
ولي به هر حال بايد خودمون براي فرزندمون وجهه خوبي داشته باشيم تا بتونيم به فكرش جهت بديم .
براي اينكه محبوب فرزندمون باشيم توجه به چند نكته لازمه :
1- احترام گذاشتن شما نسبت به همسرتون باعث محبوبيت خودتون و همسرتون مي شهپس بيشترين احترام رو بايد نسبت به همديگه داشته باشيد . اين مساله در
اسلام هم خيلي تاكيد شده و به مرد دستور داده شده به همسرش احترام بگذارد وبه زن هم تاكيد فراوان شده كه احترام بسيار زيادي براي مرد قائل شود .
2- به فرزند احترام بگذاريد . طبيعي است كه كسي كه به انسان احترام مي گذارد برايش محبوب است .
توجهبه اين نكته خيلي مهمه كه احترام شما به فرزندشامل احترام به وسايل و
دوستان و هر چيزي كه متعلق به اوست مي شه و اگر شما مثلا به دوست فرزندتون بي احترامي كنيد از منزلت شما پيش فرزندتون كاسته مي شه .
در ضمن بايدهر چه سن فرزند شما بيشتر ميشه ميزان احترام شما به شخصيت و همچنين افكار
او هم بيشتر باشه . ممكنه عمل فرزند شما از نظر شما بسيار غلط باشه اما شمانبايد در مرحله اول او رو تخريب كنيد بلكه بايد سعي كنيد نظرش رو جويا
بشيد و اگر ديديد اشتباهه راهنماييش كنيد تا نظر درست رو انتخاب كنه .
3- سعي كنيد ميزان امرو نهي شما در خانه كم باشه .
چه نسبت به همسر و چه نسبت به فرزند .اگر شما زياد امر و نهي كنيد باعث مي شه تخلف از حرف شما زياد بشه و خود
بخود منزلتتون پايين بياد.
اين مساله در احكام اسلامي هم رعايت
شده خداوند متعال به ما توان زيادي داده ولي امر و نهيي كه كرده نسبت به
توان ما خيلي كمه و اگر قرار بود هر چيزي را كه دوست داشت براي ما واجب ميكرد زندگيمون خيلي سخت مي شد . ولي خدا طوري بشر رو تربيت مي كنه كه اگر
به همين تكاليف عمل كنه اونوقت خودش دنبال بقيه خوبيها مي ره .
4- عكس العمل شما نسبت به هر كار بدي نبايد صورت بگيره. وقتي هر كار بدي انجام شد شما سريع و تند موضع گرفتيد اونوقت اثر حرف
شما كم مي شه .;كلا تنبيه و تشويق رو بايد در جاي خودش مصرف كرد اگر زياد
بشه تاثيرش كم مي شه .
5- تحقير و مقايسه كردن فرزند با ديگر افراد مطلقا ممنوع .
اين كار سم مهلكه .
6- با فرزندتون زياد بازي كنيد . طبيعيه كه آدم كساني رو كه باهاشون لحظات خوبي رو سپري مي كنه دوست داره پس شما هم بايد يكي از اون افراد باشيد .
7. توقع شما از فرزند به اندازه توانش باشه .
8- مقدار تماشاي تلويزيون و موسيقي رو تو خانه تون كم كنيد چوناين وسايل افكار فرزند شما رو پر مي كنه و كم كم از شما دور مي شه . البتهدقت داشته باشيد كه اين كار با امر و نهي ميسر نميشه . اولا سعي كنيد از
همون اول كودكي طوري فرزندتون رو پرورش بديد كه كمتر دنبال تلويزيون باشه واين مي طلبه كه خودتون هم همينطور باشيد . بعد از اون هم بايد سعي كنيد تاجايي كه ميشه براي اون جايگزين مناسبي قرار بديد . بازيهاي مختلف و سالم وشركت دادن فرزندتون در برنامه هاي ورزشي و فرهنگي سالم و بردنش به مكانهايمفيد مثل مسجد و جلسات مذهبي و برنامه هاي كتابخاني با جاذبه هاي مختلف ميتونه به شما در اين امر كمك كنه .
9- سخاوتمند باشيد در حديث داريم كه سخاوت محبت افراد رو جذب مي كنه .
10- گاهي فرزندتون رو در آغوش بگيريد و به او ابراز محبت كنيد و سعي كنيد تماس بدني شما و رابطه كلاميتون با فرزندتون كم نشه 
11- به فرزندتون فرصت فكر كردن , تصميم گرفتن , ابراز احساسات كردن , حرف زدن و اشتباه كردن بديد.
فرزندما احتياج داره كه خودش تصميم بگيره . ممكنه اين تصميمش اشتباه هم باشه .
سعي كنيد در تصميمات كوچيك و كم خطرش جلوي اشتباهش رو به زور نگيريد .
اجازه بديد فرزند شما به تصميم اشتباهش البته اگر خطر زيادي نداره عمل كنه وسرش به سنگ بخوره . زماني كه مي بينه شما براي فكر او ارزش قائل شديد و بهاو اجازه داديد به نظر خودش عمل كنه و با عمل خودش ضرر ديده براي فكر شما
ارزش بيشتري قائل خواهد شد . البته اين كه چه چيزي خطر زيادي داره و چه
چيزي خطر كم تشخيصش با شماست اما بايد در اين مسائل دقيق باشيد .
پاره شدن لباس و خراب شدن دفتر يك ضرر
كوچكه اما منحرف شدن يك خطر بزرگه . سعي كنيد در مسائل كوچك كمتر به او امرو نهي كنيد تا در مسائل بزرگتر بيشتر به حرف شما گوش بده.
اگر خداي نكرده اگر شما چنين كارهايي رو براي فرزندتون نكنيد هر جاي ديگري كه چنين حسي رو پيدا بكنه به همون سمت كشيده خواهد شد.